Terapia SI
ma na celu pomoc dzieciom z zaburzoną lub zbyt wolno rozwijającą się umiejętnością integracji bodźców sensorycznych. Jej zadaniem jest nauczenie dziecka jak prawidłowo reagować na wrażenia zmysłowe i oswojenie go z różnorodnością świata. Dodatkowo terapia sensoryczna rozwija zmysł równowagi oraz zdolności psychoruchowe dziecka, czyli innymi słowy – wspomaga jego rozwój.
Na czym polega terapia sensoryczna?
Terapia sensoryczna to przede wszystkim zabawa ukierunkowana na uczenie dziecka odpowiedniego reagowania na bodźce zewnętrzne i wrażenia zmysłowe. Dziecko podczas kontrolowanej zabawy uczy się jak porządkować i organizować różnorodne bodźce docierające do niego za pośrednictwem różnych zmysłów. Do takich zabaw może na przykład zaliczać się huśtanie w hamaku, jazda na deskorolce oraz zabawa zabawkami o różnych fakturach i kolorach, także lepienie figurek z masy plastycznej. W ten sposób wzmacniane są procesy nerwowe, które później przydadzą się dziecku w szkole, na przykład podczas nauki pisania, a także przy wykonywaniu różnych innych czynności. Terapia sensoryczna ma na celu poprawienie zdolności integracji bodźców zmysłowych, przede wszystkim ma być jednak dla dziecka przyjemną zabawą, tak by mogło ono w jak najwyższym stopniu "oswoić" zewnętrzny świat w całej jego różnorodności, nie obawiało się go i nie uciekało przed płynącymi zeń sygnałami na przykład w autyzm.
Terapię sensoryczną stosuje się w przypadkach zaburzeń integracji sensorycznej u dzieci. Integracja sensoryczna to proces zachodzący w układzie nerwowym a polegający na odpowiednim odbiorze i organizacji bodźców docierających za pośrednictwem zmysłów – a zatem wrażeń wzrokowych, słuchowych, dotykowych, węchowych, smakowych oraz pochodzących z ruchu i grawitacji, czyli tak zwanej priopercepcji). Prawidłowa integracja sensoryczna pozwala reagować adekwatnie do sytuacji, sprawia też, że świat dziecko ciekawi i przyciąga, nie odpycha i przeraża. Właściwa integracja sensoryczna jest zatem podstawą rozwoju dziecka – tak ruchowego, jak i psychicznego i emocjonalnego. Proces wytwarzania się integracji sensorycznej zaczyna się już w życiu płodowym (kiedy do dziecka docierają przytłumione bodźce zmysłowe), zaś jego największa intensywność przypada na 3. do 7. rok życia. W przypadku nieprawidłowości w budowaniu integracji sensorycznej konieczna jest terapia sensoryczna.
(źródło Internet)
